:-)

"Mam? Kan M. bij ons eten?"

Daar komt midiman aan. Huppelend, met aan zijn zij een grote jongen. Momentje van "met-je-neus-op-de-feiten."

Tja, als M. zijn ouders het daar ook mee eens zijn vindt mams het prima. Hoe meer kids, hoe meer gezelligheid.

Dus daar stapten midiman en grote M. naar de betreffende vader.

"Pap? Mag ik bij Bram eten? Hij is wel een beetje klein!"

En dan bescheur je het als moeder toch. Dappere midiman. Met zijn net 5 jaar. Naast deze grote groep 4 vent. In zijn element.

Het eetpartijtje kon wat de ouders van grote M. betreft doorgaan. En wat fijn was dat. Ik heb vanalles geleerd over een rekentuin en een taalzee. Over werken met een laptop. Over luisteren naar juf en haar prachtige nieuwe boek. En ik heb met andere ogen naar mijn midiman gekeken.

Hij voelt zich goed in zijn groep. Voor mams is het wennen, maar midiman straalt. Hij vindt het fantastisch op school. Wil er wel blijven tot hij dood gaat, al zegt hij het zelf. En al lijkt me die optie niet de allerbeste, wat ben ik blij dat het goed gaat.

Trots!

Je ziet ze groeien

Als juf maak je het elk jaar mee.

Aan het eind van het oude schooljaar lever je je klasje af. En als ze dan na 6 weken vakantie de school weer in lopen, lijken het ineens heel andere kinderen. Een stuk langer en een stuk wijzer beginnen ze aan hun nieuwe schooljaar.

Nu maak ik het ook thuis mee. Zes weken geleden kreeg midiman vakantie. En na zes weken genieten heb ik twee heel andere mannetjes.

Miniman praat als brugman. Hij vraagt zich soms af wat voor "aftans ding" er aan zijn vinger zit. Herkent de letters van zijn naam. Speelt rollenspelen. Hij heeft leren trappen op een fiets en is nu overdag zindelijk. Ook loopt hij rechtop de trap op en neer, zingt de mooiste liedjes en herkent alle kleuren.

Ook midiman heeft stappen gemaakt. Veel energie ging op aan het overwinnen van zijn slaapstoornis. Wennen aan de medicijnen, leven met het gevoel van een jetlag. Maar, er zit een beetje vooruitgang in. En dat is fantastisch. 

Midiman is nu echt vijf. Hij verkent de wereld, de buurt en zijn grenzen. Wil veel weten en ontdekken. Het loslaten in een volgend stadium, zelf en met vriendjes om hem heen. Er was in de vakantie ruimte in zijn koppie. Minder zorgen, mede omdat hij zin heeft in het nieuwe schooljaar. Ruimte om de basis van het klokkijken te leren, lekker te lezen, te knutselen en te ontdekken.

Daar staan ze, mijn mannetjes. Miniman mag naar Bruintje Beer. En daar heeft hij verschrikkelijk veel zin in. Hij wil vragen of een van de kinderen met hem wil schaken na de vakantie. Net als Bram. Zijn tas hangt klaar, de dagen worden afgeteld. Een beetje spannend is het ook.  Maar wel leuk-spannend, al zegt hij het zelf.

En midiman gaat beginnen in groep 3. Een enthousiaste juf, die de uitdaging aan gaat om onze kleine leergierige man de hersens moe te maken. Engels, schaken, filosofie, het zal hem passen. Wat ben ik blij met zijn plekje op deze school. 

Ik hou niet van pronken. Toch ben ik trots als een pauw. Op mijn bikkels. 

Veel geluk mannen!