woensdag 30 december 2015

Dag 2015

Alweer een jaar voorbij.

Vanmorgen liet mijn facebook mijn herinneringen van 31 december zien. Des te meer besef ik me hoeveel er voor ons veranderd is de afgelopen tijd.
Na 2014 af te hebben gesloten met een stiekeme traan en wat weemoed naar hoe het was, durf ik aan het eind van 2015 weer vooruit te kijken.

Mijn allergrootste cadeau dit jaar was ons allerprachtigste huis. Ik ben Marie Jose en Gert ongelooflijk dankbaar voor deze kans. Wat een huis, een huis waar ik echt van hou. Met al zijn mooie plekjes, een huis met een verhaal. Het huis waarin ons verhaal een nieuw hoofdstuk heeft gekregen, nadat we er flink in hebben geklust. Wat fijn dat er naast alle onverdraagzaamheid in deze wereld zulke fantastische mensen bestaan. Mensen met hart voor een ander. Mensen die er voor zorgen dat ik nog steeds elke avond met een glimlach ga slapen. Mensen die me het gevoel geven dat ik er toe doe.

Daarnaast ben ik dankbaar voor alle fijne vriendschappen die op mijn pad zijn gekomen en vriendschappen die ondanks alle ellende echt zijn blijven bestaan, mensen die me zijn blijven steunen.
De school van Bram heeft een belangrijk aandeel gehad in het ontstaan van deze vriendschappen. Vanaf het begin voelde deze school als thuiskomen. Alle lieve mensen die ik hier heb leren kennen hebben me zo fantasisch gesteund. In vriendschappen, maar ook in meedenken. Zo kwam er gisteren weer een lieve moeder langs met vuilniszakken vol mooie spullen voor de jongens. Jullie weten niet half hoe blij ik daarmee ben!

En dan mijn familie.
Appjes, betrokkenheid, een prachtige vakantie in Bosrijk, steun bij alle papieren rompslomp, liefde tussen de oude oma's en mijn jongens. Een wasje dat wordt gevouwen, een boodschap die voor me wordt gedaan. Het lijkt allemaal zo gewoon, we staan er weinig bij stil. Maar door het gemis van mijn vader besef ik me des te meer hoe zeer ik dit moet koesteren.

Het afgelopen jaar ben ik gegroeid. Gegroeid door alle liefde om me heen. Ik geniet, ik kijk vooruit en durf mijn vleugels te spreiden. En dat met dank aan jullie allemaal. Jullie hebben me zelfvertrouwen gegeven, me liefde geschonken en me anders naar mezelf laten kijken.

Komend jaar brengt een boel veranderingen. Lieve Wout gaat naar school. Een plek die hem een nieuw stukje wereld zal bieden. Een plek waar ik hem vol vertrouwen achterlaat.
En dan.. tijd en ruimte voor mam om zich te gaan ontwikkelen. Mijn hart te gaan volgen en me te gaan richten op waar ik goed in ben.

Ik wens jullie een heel fijn, liefdevol en gelukkig 2016.

Geloof in jezelf, maak je dromen waar en vooral, geniet!

zaterdag 26 december 2015

Feestmuziek

Hoest
Ik hoor je
in je bedje

Hoest
Je warme koppie
wekt je

Je ogen springen open
zonder glans, je bent wat ziek.
Maar nog voor je hoofd omhoog komt,
klinkt in jouw stem toch weer muziek.

"Nog een nachtje slapen mam
dan ben ik jarig, ik ben blij
Dan krijg ik mijn cadeautjes
en komen al mijn vriendjes hier bij mij."

Rechtop zit je, je hoest klinkt rauw
je lijf wat slapjes, je ogen flauw.

Kleine levensgenieter,
altijd opgewekt en blij
Rust maar goed, spaar je vreugde
hang maar een dagje tegen mij.

Zorg dat je morgen kan genieten,
stralend, lachend, op jouw feest
Want vier zijn, lief mooi ventje,
dat ben jij nog nooit geweest.

Ik til je zachtjes naar beneden,
nu ben je nog even ziek
Morgen maken we een feestje
en ben jij de feestmuziek.




zaterdag 19 december 2015

Verras

Straks verras ik jou m'n jongen
stralen jouw ogen van geluk
lacht jouw mond tot aan je oren
en kan de dag vast niet meer stuk

Dankbaar jou te verrassen
jouw verras verrast mij vaak
en zoals jij kunt verrassen
da's een dankbare zaak

Ik verheug me op jouw snuitje
als mijn verras de jouwe wekt
en als we samen dan verrast zijn
is mijn blij weer uitgerekt.

maandag 7 december 2015

Wiebeltand

Hee jij daar malle wiebeltand
jij in dat mooie bekkie
jij maakt mijn kind ineens zo groot
jij bent toch maar een gekkie.

Trots is hij enorm op je
ik hoor steeds over jou
Hoe je beweegt en draait en dolt
Volgens hem kom jij best gauw.

Ik besef me hoe dat koppie
nooit meer zoals nu zal zijn
als door jou een gat ontstaat
doet mijn hart toch echt wat pijn.

De dagen worden afgeteld
hij volgt heel trouw jouw stand
en grappend lacht hij zijn tandjes bloot
"Dat ding is irriTAND!!"

Dag lief klein peuterbekkie
kijk me nog even aan
want dat wiebelende gekkie
laat de tijd nog sneller gaan.