zondag 6 maart 2016

Vulkaan

Jij bent een explosie
explosie van energie
Je hupst door de kamer
vol van al jouw fantasie

Wekenlang was je ziekjes
futloos, een witte snuit
De vulkaan was in ruste
nu barst hij volledig uit

Jouw explosies zijn fantastisch
we genieten met zijn twee
Ik omarm mijn vulkaantje
en neem hem lachend mee

Naar waar het vuur kan stromen
je energie maakt een vrije val
Lief klein vulkaantje
doe jij maar lekker mal.

De vrije val van jouw energie

woensdag 2 maart 2016

Spelletjes

Ik hou van het moment waarop de deurtjes van de spelletjes kast opengaan en ik uit een van de mondjes hoor "spelletje?" Enthousiast hollende voetstappen, schuivende stoelen en een doos die opengaat. Al vlot gevolgd door een "ik begin!"

Beide mannetjes hebben spelletjes als favoriet tijdverdrijf. Het is prachtig om hun ontwikkeling te kunnen volgen op dit gebied. Gelukkig hebben we een prachtige winkel in Hengelo waar we eens wat kunnen proberen. Dat er zo veel keus is en mogelijkheden zijn op dit gebied had ik me een jaar of wat geleden niet kunnen indenken. En nu hebben we een fijne hobby!

Wout speelt het liefst coöperatieve spellen. Wij drietjes tegen het spel. Hij vindt verliezen niet leuk en maakt als jongste natuurlijk ook in veel gevallen de minste kans.
Dus spelen we regelmatig samenwerkingsspellen. Heel fijn, geen competitie tussen ons als gezin. Iedereen heeft gelijke kansen. We benutten elkaars kwaliteiten en oefenen met samenwerken. Onze absolute toppers zijn Busy Town van Richard Scarry (waarbij we sneller bij de picknick moeten zijn dan de hongerige drie biggetjes), boomgaard (het fruit sneller oogsten dan een woeste raaf) en sinds kort ook verboden eiland (schatten vinden voordat het eiland gezonken is).

Bram houdt wel van het competitie element. Met hem speel ik graag Machi Koro, (de grootste en belangrijkste stad bouwen, en met je omzet 4 onderdelen van de stad als eerste bouwen) ticket to ride (ingewikkelde treinroutes leggen om zo de meeste punten te verdienen), Takenoko (heel goed zorgen voor een heuse reuzenpanda) en natuurlijk schaak.

We doen ook met zijn drietjes wel eens een spel waarbij het draait om winnen of verliezen. Huttenbouwers in het stenen tijdperk is favoriet. Ook kolonisten junior, qwixx en regenwormen worden graag gepakt.

Spelletjes binden. Spelletjes zorgen voor lol, liefde en mooie herinneringen.

We love it!

dinsdag 1 maart 2016

Nationale complimentendag

Nationale complimentendag.

Facebook staat er bol van. Complimenten aan anderen. Omdat je er zo'n goed gevoel aan overhoudt.

Ja, positief en liefdevol met elkaar omgaan is van groot belang in onze wereld vol woede en agressie. En toch, het zit hem in de bedoeling en de inhoud van het compliment.

Gedrag van kinderen versterken door het geven van beloningen en complimenten werkt mijns inziens averechts. Kinderen verliezen hun intrinsieke motivatie, de waarde van de beloning wordt snel minder en kinderen kunnen zelfs onzeker worden wanneer er geen opmerking volgt over hun tekening of werkje.

En dus pakken we het hier thuis anders aan. Tijdens het ontbijt is Wout verdrietig want hij kan Kleine Mauw niet vinden. Wanneer Bram hem helpt beredeneren waar zijn knuffel is en hem zo helpt zijn Kleinie te vinden slik ik mijn goedzo in. "Wout, wat moet het fijn zijn om een broer te hebben die je helpt zoeken wanneer je hulp nodig hebt."
Met deze opmerking maak ik Wout bewust van de liefde van Bram voor hem, en benoem ik naar Bram wat ik in zijn karakter zo waardeer.

Even later zitten we aan tafel. Wout maakt een grote puzzel. Hij dreigt op te geven. Het ontduiken van moeilijke taken is iets wat voor beide mannen bijna als een reflex is. Ik benoem wat ik zie. "De stukjes die je zoekt vind je niet zo snel als je zou willen hè?" Er volgt een diepe zucht en een instemmende knik. "Soms zijn dingen lastiger dan je vooraf dacht. Maar de stukjes die je nog niet vond liggen vast in de buurt. En zodra je wat stukjes gevonden hebt wordt het steeds gemakkelijker." Dit begrip werkt voldoende. Na het eerste stukje volgt een tweede en langzaam maar zeker komt er schot in. Na 104 stukjes zie ik een heel trots gezicht. "Je hebt doorgezet toen het moeilijk was. Nu is je puzzel af!"

Geen beloning. Geen goedzo. Geen applaus of dikke sticker. Benoemen wat ik zie, zonder waardeoordeel is voldoende. Trots komt van binnen, uit jezelf.

Groter kan de beloning niet zijn.