Miniman is 6 maanden!
Een heel half jaar. Al een hele kerel. Maandenlang werd hem door midiman verteld dat hij mocht eten "als hij groot is". Er werd afgeteld op een heuse broccoli-aftelkalender en vanochtend kleurde midiman het laatste vakje. Miniman moest even komen kijken dat hij vandaag echt groot genoeg was. Vandaag mag miniman eten!
Wij streven er naar onze mannetjes autonomie te laten ervaren. Ze mogen, binnen onze veiligheidsgrenzen, zelf keuzes maken. En dus schenkt onze midiman bijvoorbeeld zelf drinken in als hij dorst heeft en hoeft hij zijn bord niet leeg te eten als hij geen honger heeft.
Bij deze opvoedingsvisie past de eet-methode van Gill Rapley. De gangbare bijvoedingsmethode houdt in dat je kindje passief een gladde of gepureerde massa met een lepel krijgt. Wanneer je er bij stil staat dat een kind bij zes maanden in staat is een actieve houding aan te nemen om te eten, is er geen enkele reden om het kind hierin niet te stimuleren. De bijvoedingsmethode volgens Rapley houdt dan ook in dat het kind zelf actief eet, en zelf aangeeft wanneer het klaar is om te eten en op welk tempo. Het voedsel bestaat uit hapklare stukken in plaats van een gepureerde maaltijd.
En zo zat miniman, weliswaar een beetje koortsig, vanavond klaar voor de broccoli. Midiman koos zorgvuldig een schort voor hem uit en praatte hem moed in. "Eten is lekker hoor Woutje. Broccoli is groen! En morgen mag je een banaantje!"
Als je benieuwd bent hoe deze vuurdoop afliep, geniet dan mee!
Eerst maar eens verkennen wat ik voorgeschoteld krijg!
Ik vertrouw dit zaakje voor geen cent!
Toch maar even proberen dan?
Tja, en wat moet ik nu met dit spul?
Ze kunnen nu wel denken dat ik lekker zit te eten...
...maar ik heb een idee!
Alles op zou je denken?
Haha! Verassing! Heb dat gekke spul mooi weggestopt!
Goeie hè?
Volgende keer banaan op het menu.
Wordt vervolgd!
(En o ja, het komt echt goed. Midiman heeft dit ook ondergaan en eet als een bootwerker!)
