Door jou, door jou kleine miniman.
Zoveel meegemaakt, zoveel beleefd.
Het lopen was voor jou letterlijk een flinke stap. Je hebt geen bergen energie, bent snel moe. Het kruipen gaat je zo gemakkelijk af dat lopen ook niet noodzakelijk is.
Maar vanmiddag in de tuin nam je jouw volgende stap. In jouw tempo. Daar ging je, aan de wandel. En je zou jezelf niet zijn als je dat niet lekker eigenwijs deed. Meteen de poort uit. De wijde wereld in. Daar, naar waar je je grote broer graag achterna gaat. Daar, waar wij je vaak te vlug af zijn door de poortdeur weer dicht te doen. Daar wilde jij naar toe. En dus ging je.
Ik glim van trots. Jij, kleine, stralende man. De sterretjes in jouw ogen straalden van trots. Fantastisch.
Maar er waren er meer trots. Toen ik net van het toilet kwam trof ik jouw grote broer aan. Hij zat gehurkt voor je en gaf je een dikke broerjesknuffel. "Ik ben trots op je lieverd. Nu kunnen we nog fijner samen spelen!"
En dat wens ik je toe. Heel veel fijne speelmomenten. Wat dit lopen zal heel veel nieuwe deuren voor je openen, kleine vent!
En hier zit hij natuurlijk in een Flintmobiel :D
BeantwoordenVerwijderen