21 September, het begin van de herfst.
Lichtelijk verbaasd was hij dat niet ineens alle bomen verkleurd waren en de bladeren massaal van de bomen waaiden.
Geboeid luisterde hij naar onze verhalen over de herfst. Hij leerde miniman waarom bolsters stekels hebben en dat het nu kouder wordt buiten.
Toen het buiten licht was, vertrokken wij in alle rust voor een herfstwandeling door de buurt. Met een bolderkar vol lege emmers, midimans fototoestel en een loep als uitrusting zochten we naar bomen die al wat verkleurd waren en naar afgevallen noten en vruchten.
De mannetjes keken hun ogen uit. Miniman sorteerde alles zorgvuldig in de lege emmers. "Eikens bij eikens, tastannes bij tastannes en noot bij noot."
De "bjajeje" waren nog nat van de regen van die nacht. "Bah!" aldus miniman. Mooi werk voor midiman om deze te sorteren.
Midiman maakte foto's van eikels en paddenstoelen, van de donkere wolken en van de gekleurde bladeren.
De allermooiste vondst van miniman was toch wel de "oma-autoot", geparkeerd aan een van de stoepen op de route.
Met koude handen dronken we thuis een kop thee en maakten we kastanjespinnen.
Heerlijk, de herfst!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten