Het is hier in huis een dilemma.
Gaan we de mannetjes "voorliegen" of vertellen we de geschiedenis van het Sinterklaasfeest zoals hij is. Iets wat eigenlijk beter bij ons past. Maar stiekem zijn we een beetje bang dat het toch wat afdoet aan de sfeer.
En daarom hebben we tot nu toe de waarheid in het midden gelaten. Op vragen als "hoe komt Sinterklaas dan binnen?" antwoordden we simpelweg "wat denk je zelf". Midimans zelfverkozen antwoord was tot nu toe voldoende.
Vanochtend zat ik midiman op de fiets onderweg naar school. We hadden het over vakanties, over wanneer hij naar groep 2 zou gaan, over wat er allemaal
nog voor leuks zou komen in de loop van het jaar. En zo kwam ook het gesprek op Sinterklaas.
Midiman: Ik vind Sinterklaas eng.
Mams: Wat vind je eng aan Sinterklaas?
Midiman: Zijn baard. Zijn grote witte baard.
Mams: Voordat Sinterklaas in jouw klas komt zie je hem eerst in de stad en aan de rode straat. Dan is hij ver weg en kun je aan hem wennen. Als je hem nog eng vindt als hij op school komt kunnen we dat samen aan juf vertellen, zodat ze er van weet en ze je een beetje kan helpen.
Stilte.
Midiman: Maar Sinterklaas kan eigenlijk niet bestaan.
Slik. Niet verwacht. Gewoon reageren, niet verrast lijken.
Mams: O nee?
Midiman: Nee. Dat kan niet.
Mams: Wie zegt dat?
Midiman: Dat zegt niemand. Dat denk ik.
Mams: Waarom denk je dat Sinterklaas niet bestaat?
Midiman: Hij is te oud. Zo oud kan niemand worden. Dan ben je dood. Bestaat zwarte Piet ook niet mama?
Goed. Dan ben je klaar. Geen overleg meer nodig tussen maximan en mams. Midiman beslist zelf.
Natuurlijk volgde er een verhaal over "het grote geheim", "niet delen met andere kinderen" en "toch genieten van het feest". Iets wat aan midiman wel toevertrouwd is.
Hij wilde nog even weten of zijn juf het geheim kent. En toen zei hij "ik dacht de vorige keer al dat Sinterklaas niet zomaar in ons huis kon als ik mijn schoen zet. Wie doet mijn schoen vol?"
Die vraag stelde ik opnieuw terug met "wat denk je zelf?" Ook hier had midiman zijn antwoord klaar. "Ik denk die mensen die Sinterklaas en Piet zijn. Zonder kleren. O nee, die kunnen er ook niet in. Alleen wij vieren kunnen er in. Ik en Wout slapen. Doe jij dat met papa, mama?"
Dat kind blijft me verbazen.
Of het Sinterklaasfeest net zo magisch blijft? Dat zullen we ondervinden.
Het is goed zo.
Bedankt, kleine midiman!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten