Beroep

Midiman is een sociaal dier.

Hij kan genieten van mensen en gezelschap. Hij kan zich goed inleven en weet wat anderen bezig houdt.

Midiman denkt na over zijn toekomst. Over wat hij worden wil. Kapper kwam even in hem op. Of werken op de camping in Haaksbergen. Dokter lijkt hem ook wel wat. Of clown.

Zo liepen midiman en mams door het ziekenhuis. Al kletsend. En daar begon een toekomstdroom voor hem te leven. 

"Mam, ik weet nu wat ik worden wil. Ik wil graag mensen helpen. Maar dokter is het niet precies want dan moet ik kinderen pijn doen. Ik wil wel clown worden. Niet in het circus, maar in het ziekenhuis. Dan kan ik kinderen toch helpen en blij maken maar hoef ik ze geen pijn te doen."

Dat dat beroep ook nog een naam had was voor midiman bijzonder. En dus wordt hij, als hij later groot is, geen piloot of brandweerman.

Midiman wordt cliniclown.

Prachtig!

Vliegen

Heerlijk weer.

Midiman is op school.

Ik ben met miniman in de tuin. Zandbak, fiets, bellenblaas, dat idee.

We kletsen over van alles. Over boterhammen met kaas die voor de vogels zijn omdat je ze dan zelf niet hoeft op te eten. Over de buurvrouw met de stok en over de boodschappen.

"Mama, hil ik vliegen!" Klinkt minimans stemmetje dan. Enigszins verbaasd haak ik in. "Vliegen? Dat doen de vogels toch?"

"Enne vliegtuigen. Enne ballonnen. En Wout. Hil ik vliegen mama, hoog inne lucht!"

Als moeder van een peuter moet je creatief zijn. En dus gaan we vliegen.

Ik parkeer Miniman met een zwaai op de schommel en duw hem hoog de lucht in.

Ik word betoverd met de grootste glimlach die hij kent.

"Mama, ik vlieg! Oppe pommel, hoog inne lucht!"

Geluk zit in kleine dingen.