Midiman is op school.
Ik ben met miniman in de tuin. Zandbak, fiets, bellenblaas, dat idee.
We kletsen over van alles. Over boterhammen met kaas die voor de vogels zijn omdat je ze dan zelf niet hoeft op te eten. Over de buurvrouw met de stok en over de boodschappen.
"Mama, hil ik vliegen!" Klinkt minimans stemmetje dan. Enigszins verbaasd haak ik in. "Vliegen? Dat doen de vogels toch?"
"Enne vliegtuigen. Enne ballonnen. En Wout. Hil ik vliegen mama, hoog inne lucht!"
Als moeder van een peuter moet je creatief zijn. En dus gaan we vliegen.
Ik parkeer Miniman met een zwaai op de schommel en duw hem hoog de lucht in.
Ik word betoverd met de grootste glimlach die hij kent.
"Mama, ik vlieg! Oppe pommel, hoog inne lucht!"
Geluk zit in kleine dingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten