Gaap

5.10 u.

In de woonkamer temt team Umizoomi een tijger. Op de bank zitten de mannetjes. Iets te drinken en een klein lampje aan.

Alweer een uur zijn ze wakker. Klaar voor de nieuwe dag. Net als alle andere dagen van de week. Als school begint zijn wij toe aan lunch.

In het ziekenhuis bleek al eerder dat midimans slaapprobleem een aanwijsbare oorzaak heeft. Met medicijnen en lichttherapie proberen we het onder controle te krijgen. Tot nu toe zonder resultaat. Maar de laatste maanden lijkt ook miniman steeds vroeger wakker. Het probleem is erfelijk... zou het?

Ook de nachten zijn roerig. Minimans levendige fantasie gaat vaak met hem aan de haal. En dan wordt hij wakker. Soms een keer, vaak een keer of drie. Doorslapen heeft hij nog nooit gedaan.

Ik luister vanuit mijn slaapkamer naar de mannetjes. Ik vouw maar vast een wasje. Het programma is zo afgelopen. De tijger is getemt. En dan begint mijn dagelijkse uitdaging. Twee wakkere jongens temmen nog voor de ochtend is begonnen. Een gehorig flat, een mams die de dekens van het warme bed in haar fantasie om zich heen voelt. Wat zou het fijn zijn als we op een dag tot zes uur en aan een stuk zouden slapen. Maar wat is dat ver weg.

De wereld is stil. De huizen zijn donker.
Aan de eettafel danst eenhoorn flonkerglans over het speelbord.

Wij zijn wakker.
Hopelijk de buren nog niet.