Morgen ga ik op vakantie.
Met mijn grote zoon.
Luxe kamer, all inclusive. Het schijnt mooi weer te worden. Allerlei voorzieningen. Van voetbaltafel tot verstelbaar bed. Wat een luxe. De koffer staat klaar. Tijdschriftje, knabbeltje, iets lekkers te drinken.
We boffen.
Morgen ligt hij aan de snoertjes.
Mijn grote zoon.
Al maanden gaat het steeds slechter met hem. Vermoeid en o zo vroeg wakker. Een druk hoofd, lastig concentreren, halve dagen school. Hij mist zijn vriendjes na schooltijd en wordt eerder opgehaald van feestjes.
Wat een zorgen.
Morgen en overmorgen wordt hij gecheckt. Lichamelijk. Zijn slaap wordt nauwkeurig geregistreerd. Op de volwassen afdeling waar ze nog nooit kinderen hebben gehad voor dit onderzoek.
We maken er iets fijns van. In deze drukke periode van klussen en dozen is dit momentje van contact met mijn grote zoon heerlijk.
En dus gaan we morgen op vakantie.
Op vakantie naar het ziekenhuis.
Er samen even tussenuit.
Boekjes lezen, knabbeltje, spelletje. We kruipen in hetzelfde bed en kletsen over vanalles.
En die snoertjes?
Ach.
Bikkel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten