Lieve pap

Alweer een vol jaar geleden,
lag ik boven in mijn bed.
Naast mij lag jouw kleine "Brammel"
we tukten net een uurtje weg.

Alweer een vol jaar geleden,
hoorde ik de telefoon beneden gaan.
Ik had toen niet kunnen weten,
dat ik zonder jou door zou moeten gaan.

Dolgraag zou ik je eens bellen,
en je vertellen van wat
het leven ons gebracht heeft,
want ik mis je, wist je dat?

We waren niet alijd open,
ons gesprek liep niet altijd goed.
En toch zag ik telkens weer,
wat mijn leven met jou doet.

Trots, dat was je,
op mij en Bram.
En ook genoot je toen ik vertelde,
dat er nóg een kleintje kwam.

Ik heb gezien dat jij moe was,
ik heb gezien dat het moeizaam ging.
Maar dat jij zó moe was gestreden,
dat gaat er bij mij nog steeds niet in.

Lieve pap, je moest eens weten,
wat een kerel Bram al is.
Hij is je zeker niet vergeten,
de herinneringen zijn niet mis.

Hij weet nog van het blauwe popje,
wat hij legde in de kist.
Hij weet dat je nu dood bent,
en dat mama je ook mist.

Lieve pap, je moest eens zien,
die kleine schat hier op mijn schoot.
Hoe dapper flink en sterk,
en stiekem ook al weer zo groot.

Je was er in Wouts leven,
toch regelmatig even bij.
En die grote glimlach naar jouw foto,
voelt als: "opa leeft ook door in mij!"

Ik mis jouw trots, ik mis jouw lach,
wanneer je Bram aan het spelen zag.
Ik mis dat ik zomaar kan bellen
zodat ik je kan vertellen,
van wat er is gebeurd die dag.

Toch geloof ik, en ook voel ik,
jij bent er  soms echt even bij.
Ook al was jij zelf  nuchter,
dit gevoel maakt mij blij.

Ik denk dat jij wel weet,
hoe het hier met ons gaat.
Ook al vind ik het verschrikkelijk,
dat je dat niet meer echt ervaart.

Lieve pap, ik blijf vertellen,
over jou, wat je deed of las.
Zodat de mannetjes zullen weten,
Wie hun opa was.

Alweer een vol jaar geleden,
lag ik boven in mijn bed.
Naast mij lag jouw kleine "Brammel"
we tukten net een uurtje weg.

Alweer een vol jaar geleden,
hoorde ik de telefoon beneden gaan.
Ik had toen niet kunnen weten,
dat ik zonder jou door moest gaan.

Ik hoop dat over weer een jaar,
mijn verdriet wat minder is.
Maar dat ik dan opnieuw zal schrijven
dat de herinnering aan jou zal blijven.

Lieve pap, hou je taai,
voel je daar niet alleen,
want in gedachten,
zijn we allemaal om je heen.

Kom gerust eens bij ons kijken,
ook al zien we je dan niet.
Ik hoop dan dat je, net als toen je leefde,
weer van de mannetjes geniet!

Schaap

Onze jongens slapen slecht.
En dat geeft niet, dat hebben we al lang geaccepteerd.

We beantwoorden de vraag "slaapt-ie al door?" steevast met: "Ja hoor, tot de volgende voeding".

Midiman sliep met anderhalf voor het eerst een nacht door, maar wordt nog steeds bijna elke nacht wel een keer wakker. En miniman, tja, die slaapt mogelijk nog dramatischer.

In onze omgeving zijn baby's van minimans leeftijd die van 19.00u tot 07.00u de volgende ochtend slapen. Ach, dat is pure luxe.

Wij starten de nacht met miniman rond 21.00u. Hij valt al drinkend in slaap en dan leggen we hem in de co-sleeper. De wattes? De co-sleeper. Een bedje met maar drie zijkanten, vast aan mijn bed. Minimannetje tukt dan tot 00.00u, om wakker te worden voor een voeding. Een uurtje later slaapt hij weer. Dan meldt miniman zich rond 02.00u weer, om daarna elk uur, soms elk half uur wakker te worden. Om 5 uur valt hij dan nog in slaap tot half 7. Best intensief, zo elke nacht.

Maar toen kwam het schaap. Zacht en stinkerig, maar echt. Volgens het natuurlijk ouderschap, waar wij voor staan, rustgevend en kalmerend. We legden het schaap in minimans bed. En wat er toen gebeurde hielden we niet voor mogelijk. Half slapend legde ik miniman op de rug van het schaap. De oogjes van miniman gingen wijd open, hij woelde wat tot hij op zijn zij lag, gooide zoals gewoonlijk het hoofd in zijn nek om zo min mogelijk last van benauwdheid te hebben en sloot tevreden knorrend zijn lieve oogjes. Om ze vervolgens pas om 02.00u open te doen, en daarna om 04.00u en om 06.00u!!

Nog maar drie nachtvoedingen in plaats van de weet-ik-het-hoeveel! En zo gaat het nu al een week. We begrijpen het liedje "slaap kindje slaap, daar buiten loopt een schaap" nu ineens een stuk beter.

Wat genieten, maar drie keer wakker worden van een prachtig lief mannetje op de rug van een stinkend schaap.

Bedankt schaap!

En oordeelt u zelf, is hij niet prachtig?

En zo word ik wakker na zo'n wollig nachtje!

Ameland in 't kort!

Het was fijn.

Enorm fijn. Daarmee is onze vakantie goed samengevat. Dus als je hier genoeg aan hebt, stop dan gerust met lezen.

Voor een ieder die zin heeft om meer van onze vakantiebelevenissen te weten, schrijf ik door. En ook voor mezelf. Want de herinneringen aan deze eenvoudige, maar voor ons zo belangrijke vakantie koester ik.

Maandag
Om kwart voor 5 halen we een diep slapende midiman uit zijn bed. Al maanden is hij rond deze tijd klaarwakker, vandaag is hij helemaal in dromeland. Eenmaal wakker zit de sfeer er in en stappen we ongeschoren en ongepoetst, maar op ons vakantiebest de auto in. Op naar Ameland!

Bij vertrek is het nog een beetje donker en midiman schijnt met zijn maanlichtje de auto rond.

Al snel komt de zon op en kan zijn maanlichtje worden ingeruild voor een zonnebril. Met zijn liedjesboek op schoot ondergaat midiman de autoreis geduldig.

En miniman? Die slaapt als een roosje.

Eenmaal bij Holwert aangekomen is de boot er al snel. Midiman kijkt zijn ogen uit. Al dat water, de meeuwen en de boot zelf, hij vindt het fantastisch.

Rond tien uur is de boot in Nes en we mogen meteen onze bungalow in. Samen smikkelen we van de voorgesmeerde boterhammen en dan slaapt midiman heerlijk in zijn bungalowbed. Iets te vroeg om goed uitgeslapen te zijn wordt hij wakker en verrekken we richting strand.

1, 2, 3......

Kiekeboe!!!!

We merken aan beide mannetjes dat ze genoeg indrukken hebben gehad, dus na een heerlijk bord patat en een warme slok mamamelk vertrekken de mannetjes naar bed.

Dinsdag
Om 4 uur in de vroege ochtend horen we in de kamer wat gestommel. Als maximan gaat kijken ziet hij een vrolijk gemutste midiman, druk aan het spelen. "Ik ging jullie niet roepen, ik wil zelf spelen!" Midiman is met geen stok meer in bed te krijgen. En dus begint de dag op tijd. We wassen de zelfgezochte schelpen en proberen het heerlijke bad uit en spelen tot het tijd is om leuke dingen te gaan doen.

Eerst bezoeken we het dorpje Hollum. We kopen een vlieger en wat lekkere dingen. In het huisje tukt midiman nog een uurtje weg en komt dan wat mopperig uit bed. In de bank rust hij nog een uurtje uit en dan vertrekken we naar het Natuurmuseum in Nes.

Bram rust nog even uit!

Genietend van alle dieren en de prachtige vissen liepen we rond. Daarna brengen we een bezoek aan de vuurtoren en eten we koemelkvrije pannenkoeken in het restaurant.

En dan op de terugweg gaat het mis met miniman. Ondanks dat we hem zoveel mogelijk ontzien, hem constant dragen zodat hij niet teveel prikkels hoeft te verwerken is hij op de terugweg naar de bungalow toch flink overstuur. Ineens wordt het dan stil en als ik achterover in de maxicosi duik zie ik hem van mooi roze naar diepdonkerrood veranderen. Hij krijgt geen lucht. Gelukkig herstelt hij zich ook aardig snel. We rijden maar snel terug naar de bungalow om bij te komen van de schrik.

Woensdag
De mannetjes zijn moe. Flink geschrokken van het voorval met miniman besluiten we vandaag kalm aan te doen. We proberen uitgebreid het bubbelbad uit. We eten "vakantiesnoepjes" in het huisje en midiman geeft zijn "muisje pluisje" een rondleiding door de bungalow.

 's Middags gaan maximan en midiman naar het modelspoormuseum en blijven mams en miniman lekker in het huisje. We slapen heerlijk bij.

 's Avonds eten we soep met brood en kruipen we op tijd ons bed in.

Donderdag
Maximan is jarig! Hij dacht geen cadeautje meer te krijgen, maar stiekem had ik hem toch nieuwsgierig gemaakt met een grote bruine doos in een van de koffers. En ja hoor! Rond een uur of 5 in de morgen mag maximan op de stoel staan en zingen we hem luidkeels toe.

Dan mag hij eindelijk zijn cadeaus uitpakken! En die cadeaus moeten natuurlijk ook uitgeprobeerd worden.

Na een uitgebreid bad gaan we vliegeren op het strand. Het is hemelvaart en de nieuwe vlieger pronkt prachtig aan de stralende hemel.

 Midiman vermaakt zich met het zand en zijn loopfiets.

Maar dan, als ik de vlieger op wil rollen, schiet hij uit mijn hand en vliegt hij weg. Richting hemel. Midiman huilt tranen met tuiten. Zijn vlieger, over zee, naar Engeland. Mijn gevoel zegt iets anders. Deze vlieger, op hemelvaart, in de maand waarin papa vorig jaar zo onverwacht stierf. De vlieger vliegt naar papa. Hij is er echt even een beetje bij. '

Als ons midimannetje getroost is met het idee van een nieuwe vlieger stappen we in de auto. Via het vliegveld, waar midiman en maximan worden uitgenodigd de verkeerstoren te komen bekijken, gaan we naar een grote speelweide. Het is schitterend weer de mannetjes genieten volop.

's Middags bezoeken we Nes en gaan we spelen in de speelboerderij. En dan is het alweer tijd om in het huisje wat in te gaan pakken. Want morgen moeten we helaas al weer terug.

Vrijdag
Als we wakker zijn gemaakt door midiman genieten we nog even volop. In het bubbelbad, en van onze mannetjes die echt lol met elkaar beginnen te krijgen.

En dan is het tijd om afscheid te nemen van het mooie Ameland. Waar we echt hebben genoten van elkaar. Via het strand rijden we terug naar de boot.

De stemming zit er gelukkig nog steeds in en luid zingend als een olifant lopen we over de kade.

Als de boot vertrekt zwaaien we onze vakantie uit.
Hopend dat we snel terug kunnen naar dit eiland waar wij ons echt fijn voelen.

Groot fan.

Elke dag!

Elke dag geniet midiman van zijn grote helden uit het zandkasteel. Al maanden weet hij precies dat de T van Toto is, de S van Sassa en de K van Koning Koos. Al maanden zingt midiman alle liedjes luidkeels mee en 's avonds worden zelfs verhaaltjes uit het zandkasteel voorgelezen. En toen was daar de aankondiging. De Toto en Sassa, zijn Toto en Sassa, "Het Zandkasteel", zou tijdens de kermis in Hengelo komen.

Dus plande mams een middag kermis in met tanti. Al vroeg lag Bram nietsvermoedend zijn middagtukkie te doen. En toen hij wakker werd vertelde ik midiman dat hij zijn grote vrienden zou gaan ontmoeten. Op tijd stonden we dan ook al klaar voor het podium. De deuren van het kasteel waren nog dicht.

En toen om 3 uur was het zover. De deuren gingen op en daar was Sassa, zijn Sassa.

Lieve midiman was verslagen. Dat dit kon. Hij heeft met open mond genoten van de liedjes op het podium. Heel voorzichtig zong zijn betoverde mond de o zo bekende liedjes mee. En wat vond hij het mooi. Ademloos keek hij toe. Dicht tegen tanti en mama aan, want spannend was het ook wel een beetje. Zijn tv-helden, zo levensgroot.

Thuisgekomen was hij nog steeds flabbergasted. Stilletjes zat hij aan tafel tijdens het eten. Maar toen hij 's avonds in bed lag kwamen de vragen. Hij wilde weten hoe Toto en Sassa op de kermis waren gekomen. Waarom Sassa haar eigen schoenen niet aan had. Of ze dan ook in de draaimolen wilden. Of ze een oliebol zouden lusten. Of Koning Koos nu weer in het grote zandkasteel was. Of de toren niet mee was gekomen. En al neuriënd over kriebel in je neus viel midiman in slaap. Om pas om half 7 weer wakker te worden.

"Het was prachtig mama, wanneer komen ze weer bij me? Ik mis ze!"