Elke dag geniet midiman van zijn grote helden uit het zandkasteel. Al maanden weet hij precies dat de T van Toto is, de S van Sassa en de K van Koning Koos. Al maanden zingt midiman alle liedjes luidkeels mee en 's avonds worden zelfs verhaaltjes uit het zandkasteel voorgelezen. En toen was daar de aankondiging. De Toto en Sassa, zijn Toto en Sassa, "Het Zandkasteel", zou tijdens de kermis in Hengelo komen.
Dus plande mams een middag kermis in met tanti. Al vroeg lag Bram nietsvermoedend zijn middagtukkie te doen. En toen hij wakker werd vertelde ik midiman dat hij zijn grote vrienden zou gaan ontmoeten. Op tijd stonden we dan ook al klaar voor het podium. De deuren van het kasteel waren nog dicht.
En toen om 3 uur was het zover. De deuren gingen op en daar was Sassa, zijn Sassa.
Lieve midiman was verslagen. Dat dit kon. Hij heeft met open mond genoten van de liedjes op het podium. Heel voorzichtig zong zijn betoverde mond de o zo bekende liedjes mee. En wat vond hij het mooi. Ademloos keek hij toe. Dicht tegen tanti en mama aan, want spannend was het ook wel een beetje. Zijn tv-helden, zo levensgroot.
Thuisgekomen was hij nog steeds flabbergasted. Stilletjes zat hij aan tafel tijdens het eten. Maar toen hij 's avonds in bed lag kwamen de vragen. Hij wilde weten hoe Toto en Sassa op de kermis waren gekomen. Waarom Sassa haar eigen schoenen niet aan had. Of ze dan ook in de draaimolen wilden. Of ze een oliebol zouden lusten. Of Koning Koos nu weer in het grote zandkasteel was. Of de toren niet mee was gekomen. En al neuriënd over kriebel in je neus viel midiman in slaap. Om pas om half 7 weer wakker te worden.
"Het was prachtig mama, wanneer komen ze weer bij me? Ik mis ze!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten