Bank

1996
Samen met papa en mama sta ik in het grenen-winkeltje in Borne. We gaan naar Hengelo verhuizen en dus kopen we een nieuwe bank. Ik ben blij met de keuze van papa en mama en ik weet het zeker, als ik ooit zelf een bank koop wordt het precies zo een!

1998
Ik ben ziek en lig op de bank. Ik tel de blauwe stippeltjes keer op keer. Langzaam vallen mijn ogen van de koorts en het eentonige tellen dicht.

2000
Na de scheiding verhuist de bank mee. Uren zit ik in het nieuwe huis naast mama soaps te kijken op de bank. Maarten lang uit in de andere bank. Nogal eens wordt hem gezegd dat hij zijn hoofd op een kussentje moet leggen, want aan de bank is te zien waar zijn hoofd altijd ligt.

2003
Ook naar de Riouwstraat verhuist meneer Bank mee. We wisselen nu om, mama en ik de grote en Maarten het kleintje.

2006
Ik woon samen met Dick op het flat. Mama en Wim kopen een nieuwe bank en dus verhuist meneer Bank naar het flat. Het staat huiselijk en het voelt vertrouwd, want stiekem is op jezelf wonen best spannend!

2007
We verhuizen naar de Kometenstraat en natuurlijk mag meneer Bank mee. We willen ons huisje mooi voor elkaar hebben en dus krijgt meneer Bank een lichte hoes. Zo zie je de slijtage aan de stof niet en past hij beter bij ons nieuwe interieur.

2008
We gaan trouwen! Op de bank in het zonnetje bij het raam wachten we de komst van de fotograaf af.

2009
Bram is geboren. We ontvangen het kraambezoek. Ik zie het beeld van papa met kleine Bram op schoot in het hoekje van de bank nog goed voor me. Bram wil al vroeg veel van de wereld zien en zit graag in het hoekje van de bank. Zo overziet hij de kamer goed.

2010
Bram is ziek. Hij ligt in de bank en wijst met zijn vingertje alle blauwe stippeljes aan. Ik zie mezelf liggen, zo ziek, al weer heel wat jaren geleden, stippeltjes tellen in dezelfde bank.

2011
Ik voel de eerste weeën en heb besloten deze bevalling niet zo snel in bed te gaan liggen. Ik nestel me dus heerlijk op de bank en blijf liggen tot het echt niet langer kan en ik mijn vertrouwde plekje van de verloskundige moet inwisselen voor het bed.

2012
Als ik Wout op de bank verschoon, zie ik pas hoe kapot hij  eigenlijk is. Het is niet anders, hij moet weg. Met weemoed zie ik hoe de bank in de aanhanger verdwijnt, zijn laatste verhuizing, naar het grof vuil. Nooit had ik daar in het grenen-winkeltje in Borne bedacht dat ik de bevalling van mijn tweede zoon grotendeels op diezelfde bank zou doen. Nooit had ik bedacht dat een bank zoveel mooie en verdrietige herinneringen met zich mee kon dragen. Nooit had ik bedacht dat ik dit zo lastig zou vinden. En als onze nieuwe bank binnen komt, wit, steriel en zonder verhaal, hoor ik Bram : "Ik vind de rode het mooist mama, ik wil hem terug!" En zachtjes mompel ik in mezelf: "Ik ook schat, ik ook..."

Bedankt bank!

Dag bank!

(Boodschap voor Maarten: vlak voordat meneer Bank in de aanhanger verdween hebben we hem voor de grap opengesneden. En weet je wat we vonden? Paasei-papiertjes, TIG-HONDERD PAASEIPAPIERTJES! Ik hoor het nog zo: "Maarten, ruim die papiertjes achter je kont aan op, ik vind ze overal weer!" Nou... dat opruimen is je gelukt! Hahahaha....