Logopedie

Vandaag was het zover.
Vanmorgen om 9 uur stond er een vriendelijke en geduldige mevrouw voor de deur. Zij wilde graag helpen om te bekijken of we miniman afgekolfde melk uit een flesje zouden kunnen laten drinken. Nog voordat ze goed en wel zat viel het haar op dat miniman constant zijn mond open heeft. Het ademen door de neus is voor hem te benauwd.

Miniman had wel zin in een slok, dus heeft ze eerst een gewoon voedingsmoment megekeken. Hier was te zien dat miniman niet goed vacuüm aanhapt. Zo heeft hij zich aangeleerd tijdens het drinken van mamamelk ondertussen door zijn mond te ademen, omdat de neusademhaling zo moeizaam is. Nu geen probleem, maar wel wanneer hij uit de fles moet drinken. Deze ademtechniek is dan onmogelijk, omdat je een flessenspeen wel vacuüm móet aanhappen om er uit te kunnen drinken. En dat dit inderdaad het probleem is, kon de logopediste zien tijdens het flesmoment. Hij raakt in paniek omdat hij het te benauwd krijgt. Een hele klus dus, om het drinken uit de fles te laten lukken.

Komende week moeten we op een plezierige manier met de fles oefenen. Miniman is er angstig door geworden en jammert al als hij de fles ziet. Nu moeten we hem alleen met zijn lippen aan de speen laten voelen. Volgende week gaan we een stapje verder. De kans dat het uiteindelijk gaat lukken is aanwezig, maar zeker even groot is de kans op mislukking.... en tijd zal het zeker gaan kosten.

We hebben nog wat andere vragen gesteld, bijvoorbeeld waarom miniman zo benauwd wordt van douchen. Ook dit heeft met zijn ademhaling te maken, probeer zelf maar eens met je mond open onder de douche te gaan staan. Om angst en paniek verder te voorkomen mag miniman niet meer douchen.

Verder werden we nog flink gecomplimenteerd. Doordat het ons lukt in te spelen op de behoeften van miniman vond de logopediste hem erg ontspannen. Ze kon, ondanks dat miniman een relatief goede dag had, de symptomen van zijn afwijking goed merken. Vooral zijn zeehondenhoest en zijn intrekkende ribbenkast tijdens het ademen vielen haar op. Maar door de manier waarop wij met onze kanjer omgaan, zorgen we ervoor dat hij zo min mogelijk last heeft. Ze vond de veiligheid en geborgenheid van hem afstralen en bewonderde de manier waarop wij met hem omgaan. En dat was fijn om te horen. Want dat veilige gevoel is wat wij ons mannetje gunnen. Wat we er ook voor moeten doen!!!!

Onze kanjer
  

En voor de liefhebber: vaak wordt ons gevraagd of miniman en midiman op elkaar lijken. Keur zelf, links miniman, bijna 3 maand oud, rechts midiman, net 4 maand oud.... wat vinden jullie?