Er zit lente in de lucht.
En daarom kochten midiman en mams gisteren bij de blauwe winkel met de gele letters tulpenbollen. En midiman kreeg de verantwoordelijkheid deze kleine bolletjes te laten uitgroeien tot prachtige tulpen. Gisteren was er geen tijd meer om de bolletjes te planten, dus spraken we af dat we dat op de lichtgroene dag zouden doen. En dat wachten duurde lang!
En toen het ein-de-lijk de lichtgroene dag was, moesten we nog langer wachten. Want eerst moesten we met beide mannen naar het consternatiebureau. Midiman wist precies hoe hij miniman aan de verpleegster moest voorstellen: "Hallo! Dit is mijn broertje Wout. Die huilt steeds". Midiman was zo klaar en ook miniman is weer door de APK en weegt al 6,5 kg! Hij heeft zijn eerste prikken gehad en liet horen dat midiman het tijdens het voorstellen toch echt bij het rechte eind had.
Maar eenmaal thuisgekomen was het dan eindelijk zo ver. "Mama, gaan we nu de plantjes ploten?" En dat gingen we. Midiman schepte, plantte en goot alsof hij jaren voor tuinman had gestudeerd. En hij sprak vol lof over zijn tulpjes: "Groei maar plantjes, over 1, nee 2, ik denk 5 dagen zijn jullie groot! Morgen kom ik weer water brengen met mijn gietertje. Dat zal ik zeker niet vergeten!"
En nu is het wachten tot de gieter morgen weer uit de kast mag, Tot die tijd speelt midiman fijn met Oom Konijn bij Bengeltjesdorp. Dat is fijn, want de zorg gaat vanmiddag uit naar miniman. Die hou ik goed in de gaten. Door de vaccinaties is zijn ademhaling van slag. Hij laat weer helemaal zien hoe teer hij is. De telefoon ligt naast me, dan kan ik 't ziekenhuis bellen als het nog gekker wordt. Want zo alleen is best spannend. Gelukkig komt na regen weer zonneschijn en daar gedijen de tulpenbolletjes vast prima op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten