.... want het was een druk weekje.
En veel bijzonders hebben we niet beleefd. Behalve het eerste ijsje van het seizoen ("Hmm, lekker brammie!" "Hmm, lekker mammie!) en heel veel lieve momentjes tussen miniman en midiman was het eigenlijk allemaal best gewoon.
Mams geniet van haar mannen en van alle lieve en behulpzame mensen om ons heen die ons erdoor slepen als het even moeilijk is. Multifunctionele oma's, knuffelgrage tanti, oom Konijn die glijdt en springt in plaats van gebruik te maken van zijn sportschoolabbonnement, lieve vriendinnetjes voor een lekker kopje thee en begripvolle collega's maken het leven weer een stukje makkelijker. Er is veel belangstelling voor ons gezinnetje en dat doet me goed!
En om je niet te onthouden hoe geweldig mijn mannetjes samen zijn, even het volgende gesprekje:
Mams maakt brood. Miniman wordt jammerig wakker in de box. Midiman gaat er op een draf naartoe:
"Dag kerel, dag Kaboutje Kabout! Was jij zo wakker geworden? Huil maar niet hoor, mama maakt even brood en dan komt ze jou mamamelk geven. Je bent lief kereltje. Kijk, lach maar gauw. Daar is mama al!" Kortom, het begint echt lekker te lopen. En dat miniman niet meer weg te denken is, blijkt wel als midiman een foto van mams met haar zwangere buik ziet. "Ach mama toch, wat heb je daar toch teveel gegeten!"
En nu? Genieten van het weekend. Van de eerste voorjaarszon en het samen zijn.
Gewoon, genieten van niets bijzonders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten