Hoe blij kun je zijn met een keutel?
Heel blij!
Voor miniman een hele overwinning, want die dikke keutel betekent dat hij flink eten binnen krijgt!
We waren vlak na het starten van de bijvoeding wat ongerust, omdat miniman niet leek te slikken. En met het oog op mams werk en het minder afhankelijk worden van de mamamelk hoopten we al dat miniman wat beter zou gaan eten voordat mams weer moet gaan werken. Want een andere oplossing is er niet voor het eten van miniman.
En dat is gelukt. De afgelopen week zagen we minimans poep veranderen. Van dunne mamamelk-poep naar mamamelk-poep met stukjes, en nu vandaag de eerste keutel!
Het werken komt steeds dichterbij. En kleine miniman wordt steeds onafhankelijker. Zoals we hoopten. Zoals, volgend maximan, "het gewoon moet zijn!"
Van elk uur mamamelk zitten we nu op elke tweeënhalf tot drie uur een voeding. Dat betekent dat ik miniman straks in mijn pauzes kan voeden en hij tussendoor voldoende heeft aan de bijvoeding.
En dus vieren we deze keutel. Een mijlpaal van onafhankelijkheid!
Hoera voor de keutel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten