Beroerd.
Meer kan ik er niet van maken. Hondsberoerd.
Ik weet dat ik slecht tegen de zon en de warmte kan. Dat pakte gisteren verkeerd uit.
Warm was het. En de tent staat in de zon. Fijne ochtend gehad bij een grote kampeerwinkel. Later gezwommen en eten gemaakt. En ik voelde me steeds zieker. Totdat ik in de stoel belandde. Mijn hoofd ging te keer, mijn buik draaide rondjes en ik was zo enorm
duizelig.
En dat hield aan. En dus besloten we
naar huis te gaan. Daarom zaten we immers in Haaksbergen. Zodat we naar huis konden als er iets was met miniman.
Nou ben ik miniman niet, maar toch gingen we. Als een oude dame ondersteund stapte ik in de auto. Het was maar goed dat ik plastic zakjes mee had gekregen. Want die kwamen met gemak vol. Geen idee hoe lang we
onderweg zijn geweest. Finaal van de wereld.
Nog nooit ben ik zo blij geweest om
thuis te zijn. Als een blok viel ik na een lauwe douche in slaap. Hoe vaak miniman gedronken heeft vannacht kan ik je niet vertellen. Finaal van de wereld.
En net ging de deur open van midiman. Om te vertellen dat er allang een 6 op de klok staat. En nu ben ik wakker.
Mijn buik is nog niet rustig en de hoofdpijn voel ik nog. Maar eens kijken hoe vandaag eruit gaat zien. Eerst maar eens rustig opstaan en bedenken hoe we meer schaduw bij de tent gaan krijgen. En een pet kopen voor op mijn hoofd.
En dan hopelijk toch nog even terug....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten