Gisteren was midiman aan de beurt. Ik merkte het al toen hij wakker werd. Hij wilde geen brood smeren of koffie maken voor maximan. Hij wilde ook geen brood eten. Hij reed wat suf rond met zijn favoriete auto. En toen kwam het hoge woord er uit. "Ik heb oorpijn." Na zijn koppie gevoeld te hebben was er geen twijfel meer mogelijk. Koorts. En flink ook.
Er kwam een bankbedje. En daar maakte midiman goed gebruik van. Hij hoestte, proestte, kreunde, en was echt sneu. Hij viel zomaar in slaap en wilde alleen even wakker worden voor zijn favoriete programma. Midiman wilde niet eten en de koorts liep flink op. De teller gaf zelfs 41 graden aan.
Ook zijn oogje werkte niet mee, ontstoken.
En nu is het een nieuwe dag. Ik zit hier beneden met kleine miniman. Koorts. Ontstoken oogje. Kreunen. Helemaal sneu. Steeds zakt hij weer in slaap. En mams? Keelpijn, hoofdpijn, ontstoken oog... ook griep?
Boven klink gehoest. Het is midiman. Hij slaapt nog. Erg uitzonderlijk voor hem om zes uur 's morgens. Naast hem op de matras ligt maximan. Midiman had koortsdromen. Iets over babyfoons vangen en gele bananen zoeken. En dus bivakkeert maximan bij hem zodat hij wat rustiger slaapt.
We zullen zien wat de dag brengt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten