Eindelijk was het zo ver.
Miniman kreeg voor zijn verjaardag een prachtige slee. De mannetjes hebben weken gewacht op sneeuw. Maar vanmorgen was het dan zo ver!
Midiman kon de vlokken bijna niet aftellen. Maar na het fruit eten was het dan ein-de-lijk zo ver. De slee
mocht de schuur uit!
Helaas was er een kleine teleurstelling, het laagje sneeuw wat er lag was niet dik genoeg voor de houten slee met echte ijzers. En dus moest de nieuwe slee nog even wachten. Gelukkig was de oude slee van oom Konijn er nog en konden we op pad!
De mannetjes vonden het heerlijk. Het kon niet gek genoeg. Al rennend en rondjes draaiend trok mams de slee over de straten.
Weer thuis gekomen genoten de mannetjes van de sneeuw. Midiman trok de slee. En kleine miniman ervaarde voor het eerst wat sneeuw is. Enthousiast kroop hij rond, ging af en toe een eindje mee in de taxi-slee van midiman en had een heleboel lol.
Tot zijn wantje uit ging. Toen was de lol ineens voorbij. Gelukkig kon midiman nog even lekker buiten spelen met de buurvrouw, zodat mams een verdrietige miniman kon opwarmen met wat lekkere melk.
En dat buiten spelen moe maakt, was te merken! Kleine miniman slaapt nu heerlijk en midiman puft even uit bij de tv.
Vanmiddag weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten