Mijn telefoon was weg. Inclusief alle foto's van de mannetjes. Ja ik weet het, dom, ik moet een backup maken.
Mijn telefoon, mijn alles. Het ding dat me door alle uren voeden sleept. Wat zorgt dat ik mijn geduld bewaar als ik moet wachten tot een van de mannetjes slaapt. Mijn telefoon, die zorgt dat ik in zuinige vrije minuutjes even kan forummen.
Weg.
We zochten, we keken, midiman hielp
mee. Zelfs maximan, met al zijn rust, gaf de moed na alles werkelijk uit te hebben gekamd bijna op.
We zochten binnen, in de auto, we volgden zelfs alle sporen in de sneeuw.
En toen besloten we onze net gemaakte sneeuwman maar kapot te maken.. want wie weet!
En daar, onder die grote zware sneeuwman lag hij! Mijn telefoon!
Nog helemaal heel, alleen wat bevroren door de kilo's sneeuw waar hij zeker 2 uur onder bedolven lag.
Maar, hij is er weer.
Blij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten