Maar dat duurde even. Midiman is een dagje naar oma. En dat is maar goed ook. Want miniman heeft het moeilijk. Hij hijgt, puft, snottert, ronkt en huilt. En doet een poging lekker te drinken, maar dat is erg vermoeiend voor hem vandaag.
Gisteren ging het goed. Heeft hij veel geslapen. Vandaag niet. Slapen lukt niet, dan schrikt hij wakker omdat hij weinig lucht krijgt. En dan begint hij vanuit een reflex te spugen. Resultaat: 8 droge pakjes.
Vanmorgen eerst in bad geweest. Om precies te zijn 30 seconden, daarna benam de schrik van een plensje water in zijn gezicht hem de adem en heb ik hem maar lekker afgedroogd.
Lekker knuffelen lukt niet, geen houding voelt nu goed voor miniman. Zo sneu. Dus dat was een dagje van rondjes lopen, aaien, het zo fijn mogelijk voor hem laten zijn zodat zijn ademhaling rustig blijft. En zelf rustig blijven, want mijn stress helpt hem ook niet.
Maar nu is het stil. Tenminste, voor ons doen. Want zijn gekakel zal blijven. Altijd en overal.
Dank je, lieve draagdoek!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten