Bij de apotheek.
Midiman en mams maken eindelijk weer eens samen een uitstapje. Gezellig naar de apotheek. Om maar weer eens het nuttige met het aangename te verenigen. En wie denkt dat de apotheek een beeje een vreemde locatie is voor een leuk uitstapje heeft het mis. Want bij de apotheek hebben ze speelkraaltjes. En speelkraaltjes zijn zoals midiman zegt "gaaf".
In de auto vertel ik midiman vast wat we gaan kopen. Neusspray. Want er zijn snottebellen gesignaleerd. Bij maximan, maar ook bij midiman. En tja, snottebellen zijn volgens midiman dan weer niet "gaaf"`. Want dan moet je neusspray. En als midiman ergens een hekel aan heeft is dat neusspray.
Enigszins verslagen van het feit dat neusspray de boodschap van vandaag is wandelen we richting apotheek. Het zinnetje `ik wil geen neusspray!` klinkt een aantal keer.
Binnen trekken we een nummertje (dat is dan wel weer "gaaf") en we spelen met de speelkraaltjes. En dan is het briefje me een 9 en een 1 aan de beurt. En dat zijn wij. En midiman zou midiman niet zijn als hij me niet zou verassen.
Zijn korte beentjes lopen hard richting balie. "Ik koop het wel, mama!" Hij staat op het puntje van zijn tenen en kijkt de apotheekster recht in de ogen. "Hallo, ik wil graag neusspray asseblief. Eén voor papa en doe die andere maar niet voor mij hoor maar voor Bout. Dat is mijn kleine broertje. Die vindt dat wel fijn. Mama heeft de centjes. Daaaag!"
Goed. Daar doen we het maar weer mee vandaag. Gewoon ouderwets uitgeluld door mijn zoon. En niet voor het eerst. Pff.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten