Het is een uurtje of half 6. Midiman is al even wakker en heeft geen zin meer in spelen. Hij wil naar buiten, zegt hij. Tja, en waarom ook eigenlijk niet? Dus midiman en mams trekken de jas aan en gaan. Op zoek naar de maan en de sterren.
Daar lopen mams en midiman. Om half 6. Buiten. Met een klein lampje. Op zoek naar de maan.
Het is spannend en gezellig. Midiman geniet van de nachtelijke geluiden, die hij nog niet eerder heeft gehoord. Een krolse kat, een wekker op een bovenverdieping. En met je kleine lampje kun je op alles schijnen, op de straat, de blaadjes op de grond, de regenplas. Maar je kunt ook letters lezen die je in het donker niet kunt zien. Midiman geniet. "Gaaf hè mama!!"
 |
| Schijnen op de struiken |
We vergeten bijna de maan te zoeken. Dat doen we nog even als we weer vlak bij huis zijn. Maar die is helaas niet te vinden. "Achter de wolken" concludeert midiman eenvoudig. Het doet niet af aan de pret.
Thuis komt het verslag. "Kijk Wout, we waren buiten. Met het lampje. We gingen schijnen! Ga je de volgende keer ook mee als we weer naar de maan gaan wandelen?"
En dat doen we. Ik hoop dat er nog vele maanwandelingen zullen volgen met mijn twee astronautjes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten